ديابت چيست ؟

جسم انسان غذاي مصرفي را تبديل به گلوكز (قند ) مي كند تا به بدن انرژي ببخشد .قند از طريق جريان خون تمام بدن را تغذيه مي كند .اين امر نزد بيماران مبتلا به دبابت متفاوت است .كساني كه بيماري ديابت دارند و يا درآستانه ابتلا به اين بيماري اند ، قند به بدنشان نمي رسد و قند در خونشان باقي مي ماند و با توقف قند در خون ، افزايش قند خون بوجود مي آيد و انسان مبتلا به بيماري قند يا ديابت مي كند .اين بيماري مي تواند از نوع 1 باشد ، به اين معني كه لوزالمعده بيمار ، انسولين ترشح نمي كند .پس بايد روزانه به بيمار انسولين تزريق گرددو يا اين بيماري مي تواند از نوع 2 باشد ، بدين معني كه لوزالمعده كارش را بخوبي  انجام نمي دهد و درآن صورت نيز بيمار براي درمان بايد از قرص هاي خوراكي و در مواردي از انسولين استفاده كند .البته برخي از بيماران با خوردن داروي تنظيم ميزان قند خون و ورزش ، قند خودشان را كنترل مي كنند . دراين مسئله تغذيه حرف اول را مي زند .تغيير برنامه غذايي به ان سختي كه تصور مي شود نيست ، چون بعضي ها خيال مي كنند كه دنيا به آخر رسيده ، در حاليكه حقيقت غير از اين است .بدغذايي يك عادت بسيار زشت است. اگر مي خواهيد از مشكلات جسمي در امان باشيد ، از رژيم غذايي صحيح تبعيت كنيد .چون غذاي سالم كه مناسب بيمار مبتلا به ديابت است با برنامه هاي غذايي افراد سالم خيلي فاصله دارد .لذا به همه توصيه مي شود تذيه صحيح و سالم داشته باشيد ، چون رمز تندرستي در آن است.

- فرق دیابت نوع 1 و 2 در چیست؟

به طور كلی دیابت به چهار گروه دیابت نوع 1، دیابت نوع 2، دیابت حاملگی و دیابت به علل متفرقه تقسیم‌بندی مي‌شود. در دیابت نوع1 كه % 15- 10 كل موارد دیابت را تشكیل مي‌دهد تولید انسولین از پانكراس (لوزاالمعده) به علت از بین رفتن سلول‌های سازنده انسولین، متوقف مي‌شود به همین خاطر افراد مبتلا به این نوع دیابت باید از بدو تشخیص، انسولین مورد نیاز بدن را به صورت تزریقات روزانه تأمین كنند. دیابت نوع1 اغلب در سنین زیر 30 سال به وجود ميا‌ید.

در دیابت نوع2 كه بیشتر در بالغین بالای 30 سال و چاق دیده مي‌شود و % 90- 85 كل موارد دیابت را شامل مي‌شود انسولین تولید شده از پانكراس به خوبی عمل نمي‌كند. در واقع یا پانكراس به اندازه كافی انسولین ترشح نمي‌كند و یااینكه انسولین ترشح شده، به علت وجود مقاومت به انسولین مخصوصاً در افراد چاق، فاقد كارایی لازم است.

دیابت حاملگی به دیابتی گفته مي‌شود كه برای اولین بار در طول حاملگی تشخیص داده شود. این نوع دیابت معمولاً گذرا است و بعد از اتمام حاملگی بهبود مي‌یابد خانم‌های مبتلا به دیابت حاملگی بعداً در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع2 هستند.

از علل متفرقه دیابت مي‌توان به جراحی، داروها (مثل كورتیكواستروئیدها)، سوء تغذیه و عفونت اشاره كرد.

2- دیابت چیست؟

دیابت یك اختلال در سوخت و ساز (متابولیسم) بدن است كه در آن یا انسولین به تعداد كافی در بدن وجود ندارد و یا انسولین موجود قادر نیست تا وظیفه خود را به درستی انجام دهد و در نتیجه به علت وجود مقاومت در برابر آن، قند خون بالا مي‌رود. انسولین هورمونی است كه توسط سلول های "بتا"واقع در پانكراس ترشح مي‌شود و وظیفه اصلی آن كاهش قند خون است. پانكراس نیز یكی از غدد دستگاه گوارش است كه در پشت معده قرار دارد بالا بودن قند خون در دراز مدت باعث بروز عوارض در سیستم قلب و عروق، كلیه‌ها، چشم و سلسله اعصاب مي‌گردد.

3-آیا دیابت درمان دارد؟

هنوز درمان قطعی برای دیابت پیدا نشده است، حتی روش‌های جدیدی مثل پیوند سلول‌های بتا به افراد مبتلا به دیابت نوع1 نیز به علت ضرورت مصرف داروی ضد رد پیوند به صورت مادام‌العمر و عوارض احتمالی ناشی از آن‌ها برای اكثریت افراد مناسب نمي‌باشد. با این وجود رعایت 5 اصل كنترل دیابت كه در ادامه به آن‌ها اشاره خواهد شد باعث مي‌شوند تا افراد دیابتی بتوانند یك زندگی سالم با افراد غیر دیابتی داشته باشند و از پیدایش عوارض دیابت جلوگیری كنند. این 5 اصل عبارتند از: آموزش، كنترل روزانه، تغذیه صحیح، فعالیت جسمانی و مصرف منظم داروها (قرص یا انسولین) در صورتی كه هر یك از این پایه‌ها سست باشد تعادل و در واقع كنترل دیابت بر هم خواهد خورد.

4-علائم اولیه دیابت چیست؟

دیابت نوع یك معمولاً شروع پر سر و صدایی دارد و با علائمی چون تشنگی، پرادراری، پرنوشی، كاهش وزن، گرسنگی و خستگی شدید تظاهر پیدا مي‌كند. دیابت نوع2 شروع خیلی آهسته‌تری دارد و شایع‌ترین علامت اولیه آن در واقع "بی علامتی" است. درصد قابل توجهی از مبتلایان به دیابت نوع2 (تقریباً 50%) از بیماری خود اطلاعی ندارند و تنها با انجام آزمایش قند خون مي‌توان آن‌ها را شناسایی كرد با این وجود در صورت عدم كنترل مطلوب ممكن است علائمی مشابه با دیابت نوع1 نیز بروز كند. از دیگر علائم دیابت نوع2 مي‌توان به عفونت‌ های مكرر مخصوصاً در دستگاه ادراری و پوست، تاری دید، بهبودی دیررس زخم‌ها و احساس سوزش و بي‌حسی در انگشتان پاها اشاره كرد.

5-چه كسانی در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند؟

تمامی افراد بالای 40 سال در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع2 هستند و باید هر 3 سال یك‌بار تحت آزمایش قند خون قرار بگیرند. افراد دچار اضافه وزنی كه حداقل یكی از شریط زیر را داشته باشند نیز در معرض ابتلا به دیابت نوع2 هستند و انجام آزمایشات مكرر قند خون در آ‌ن‌ها باید در سنین زیر 40 سال یا با فواصل كوتاهتر (هر 2- 1 سال) انجام شود. این شریط عبارتند از: وجود سابقه ابتلا به دیابت در بستگان درجه اول، سابقه ابتلای فرد به دیابت پنهان (مرحله پیش از دیابت)، سابقه ابتلا به دیابت حاملگی، سابقه تولد نوزاد، وزن بیشتر از 4 كیلوگرم یا تولد نوزاد با ناهنجاري‌های مادرزادی،

بالا بودن فشارخون (فشارخون ماكزیمم بیشتر از 140 و یا مینیمم بیشتر از 90 میلي‌متر جیوه)، وجود اختلالات چربی خون یعنی تري‌گلیسرید بالاتر از 250 و یا كلسترول با دانسیته كم (HDL) كمتر از 35 میلي‌گرم در دسي‌لیتر، سابقه ابتلا به كیست‌های متعدد تخمدان و یا بیماري‌های قلبی- عروقی (تنگی رگ‌های قلب، انفاركتوس قلبی یا سكته مغزی)

6-یا دیابت قابل پیشگیری است؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: